دسـتـی بـگـشـائـیـد به امـداد گـداتـان            رحـمی بنـمائید به این بی‌سر و پاتان

اشکی بفـشانید بر این مُـردۀ احساس            تا زنـده شـود از اثر فـیـض دعـاتـان

دیگر رمقی نیست در این پای شکسته            مـانـده دل من منتـظر دست عـطاتان

لطفی، کرمی، گوشۀ چـشمی بنمائـید            بر گـوشه نـشـیـنانِ قـدیـمی سـراتـان

یک بار بـیائـید به دیـدار کسی که...            یک عمر غریبانه نموده ست صداتان

هر چند شـبـیـه شهـدا نیست لـیـاقـت!            تا اینکه دل و دیـده نمائـیـم فـداتان...

امّــا بـگـذاریـد کـه از روی تـفـضّـل            مــا را بـنـشـانــنـد کــنــار رفـقــاتـان

شـرمـنـده! ببخـشـید که در بازی دنیا            افـتاد شـبی از لـب مـا سـوزِ نـواتـان

با سیـنه زنان حـسنی سخت نگـیـرید            نـادیـده بـگـیـریـد خـطـای فـقــراتـان

« ما خانه به دوشان، غم سیلاب نداریم»            تا تـکـیه نـمـودیم به دسـتـان وفـاتـان

ما تجربه کردیم در این دیر کهـنسال            روشنگـر دل‌هاست سـیـاهی عـزاتان

ما روضه گرفتیم به امید عـبوری...            یک جـلـوه نمایید به قـربان صفـاتان

ما را بـرسـانـید شـبی مـشـهـد دلـدار            داریم به دل عشق غـریب الغـرباتان

ای کاش که محشور شوم در صف محشر            با سینه‌زن خالصِ بی‌رنگ و ریاتان

منّت بـگـذاریـد که گـردد به نـگـاهی            دل‌های خـرابـاتـی ما کرب‌و ‌بـلاتـان